Chrzanić to, pomyślał, odwrócił się i ruszył do drzwi, których już tam nie było...

Witam, witam i o zdrowie się pytam! Mleko w kawie, mleko za oknem, tak sobie mlecznie żyję.
Zajęło mi  3 późne wieczorki i 3 ranki. Długo, bo czasu nie miałam. A tak naprawdę to do przełknięcia na jedno posiedzenie. Piszę o książce rzecz jasna.
Lubie czytać książki, które mnie cieszą, rozbawiają, gdy bohaterowie są tak inteligentnie komiczni a i fabuła jest zachęcająca.
Z pewną taką nieśmiałością podeszłam do niej. No bo reklamują autora jako równego Pratchettowi, co jest nie możliwe, bo Terry Pratchett królem komicznej fantasy jest i basta!
Wiem, nie każdy trawi fantasy, a już comic fantasy to tylko nie liczni... i ja jestem jedną z nich.
Rozumiem ludzi, którzy nie dotykają książek gdzie na  okładce widnieje ogr, krasnolud, czy inny barbarzyńca, bo to takie "dziecinne bajki".
 Tylko, że tych bajek raczej dziecko nie zrozumie. Autorzy  książek, oczywiście   - dobrych, tak operują ironią, parodią, komizmem sytuacji, filozofią czy zdarzeniami współczesnymi, że trzeba było dobrze uczyć się w szkole,  być inteligentnym  z natury  albo mieć dużą wyobraźnię by je polubić. Oczywiście nikogo przy tym nie obrażając.
Wytłumaczyłam się trochę ze swych preferencji- chyba. Wracając do książki.

Jakaż to była miła odmiana po ostatniej nieudanej lekturze. Ach, czytałam i śmiałam się i czytałam dalej. Brzmiało to dziwnie w domu pogrążonym w mroku i śnie, ale tak właśnie na mnie działała. W sumie to cała była zaskakująca- naprawdę! Ciekawa i nie nużąca a przy tym nie za długa, aż szkoda, że tak szybko się skończyła. Na szczęście autor- Tom Holt napisał kilka tomów o Paulu początkującym stażyście i jego biurowej miłości (nie jednej- tzn jego jednej, ale do niego pałają, hmm napisać dwie kobiety to trochę przegięcie, lepiej będzie - samice) w nowej firmie, która wcale nie zajmuje się tylko boksytem. A co ja będę rozpisywać się o treści. Jak będziecie chciały to same przeczytacie. "Przenośnie drzwi"- tak nazywa się ta książka.
Acha, i to chyba ważne: w takich książkach jak ta znaczącą role odgrywa tzw. angielski humor. Jak kto lubi to wie o co chodzi. Kupiłam pierwszy tom, bo pomyślałam sobie, że pierwsze części są zawsze najlepsze, a poza tym jak się spodoba to będę wiedziała o co chodzi w dalszych. I muszę sobie kupić kolejne tomy!!!!
Wydał ją Prószyński i S-ka, a przełożył i chylę czoła- Tomasz Wilusz.

 Taka sobie  sesja w oregano:)

Nawet jak dzieciaki podbiorą książkę- bo okładka, jaki inne z serii comic fantasy są ciekawe,  nic się nie stanie. Jest anty-wulgarna. Pis i low płynie od pierwszych do ostatnich stronic.
A dla tych, którzy nie lubią, nie chcą, nie mogą, nie orientują się- kwiatek. Taka sobie chryzantema na oknie:
 ta dla nowych twarzyczek zaglądających 

a ta (taka sama) dla wszystkich, którzy piszą:)

Na dziś to tyle. Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Pa.Pa.