Przejdź do głównej zawartości

nuda może być zielona


Czy kogoś jeszcze dopadła niemoc?

Dziś nuda na zielono













w opowieści o nudzie udział wzięli  aczkoliwiek niechętnie:

winorośl
choinka
starzec
i okoliczne siewki


Dziękuję za  miłe odwiedziny i komentarze. Pa.Pa.

Komentarze

  1. A ja się nie nudzę, wręcz przeciwnie mam nadmiar obowiązków...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. obowiązki to i ja mam, ale chodzi o pomysłową niemoc:)

      Usuń
  2. zielony to kojacy i uspakajacy kolor lubie go:P**

    OdpowiedzUsuń
  3. uwielbiam taką zieloną nudę :D

    ja mam dziś powera! tak dla odmiany :)

    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. heheh uwielbiam zielony ......;O

    OdpowiedzUsuń
  5. nie wyobrazam sobie mieszkania bez zieleni w formie kwiatow...piekna nuda:-)
    pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  6. O! ja sie nie mam czasu nudzić, ale chętnie ponudziłabym sie też:)))

    OdpowiedzUsuń
  7. fajna zielona i nakrapiana ta nuda :) grasz w zielone ;p

    OdpowiedzUsuń
  8. ale nuuuuuda;)) ale taka nude lubie:))
    mnie tez jakas niemoc dopadla, przesilenie majowe?;))
    buziaki:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Ja uwielbiam kolor zielony,fajnie wyszła ta nuda,pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ja tam mogę się w takich zielonościach nudzić :))
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  11. Wpadłam na chwilę, zostaję na dłużej. Pozdrowienia

    OdpowiedzUsuń
  12. Piekne zielonosci:-)) Mnie niemoc dopadla w zeszlym tygodniu- nadal dochodze do siebie..Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  13. śliczna ta Twoja nuda... moja zwykle jest szaro-bura.

    OdpowiedzUsuń
  14. Mnie nie raz dopada niemoc,ale żałuje ,że nie jest taka piękna zielona jak u Ciebie.Następnym razem muszę się bardziej rozglądać.
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  15. Po ostatnim tygodniu siedzenia w domu,harując,malując i skacząc jak małpa po drabinie chętnie się ponudzę w otoczeniu takiej zieleni...bo podobno zieleń uspokaja a ja jakaś znerwicowana jestem...
    Miłego weekendu Betka :*

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wszystkiego Dobrego na Święta !!!!

roczniakowe kandy

oj tak, tak, już niedługo mija roczek dzielenia się z Wami Kochane tym co mi do głowy przychodzi. Dlatego też,  żeby Was uhonorować, że wytrzymujecie ze mną i wpadacie w moje skromne progi mam taką oto niespodziankę: a zasady ?- powiedziałabym tendencyjne: - proszę o informację czy chcecie przygarnąć te pierdółki, - będzie mi bardzo miło, wręcz będę skakać z radości gdy zostaniecie u mnie na dłużej, - jak chcecie to możecie pobrać i podlinkować banerek, - osoby bez bloga proszę o pozostawienie adresu mailowego I to chyba wszystko. Na zgłoszenia czekam do 26 marca, bo 27 będzie oczywiście okrągła rocznica. Pierdółki to: wiklinowy świecznik - wersja pierwotna, ale znam Was na tyle, że na pewno wymyślicie tysiące zastosowań. Mam taki sam i niedługo pokażę co zrobiłam  na Wielkanoc.  Jest naprawdę ciekawy i na wiele, wiele sposobów można go ozdobić i wykorzystać. Od siebie mam dla Was jakbyście były zdziwione - serce- grubiutkie, z nutkami, popękane...

koronki

Zaczęły się od sukienki, ale nie mojej. Imienniczka wstąpiła do pokoju pełna werwy i radości. Widać było, że dziewczyna wypoczęła po Świętach i Sylwestrze. Plotki, ploteczki i tak zupełnie od czapy walnęłam: "nie pomyślałaś by do tej sukienki, w której wyglądasz cudownie, założyć kołnierzyk?" Chwila namysłu: "fajny pomysł, tylko nie mam" "to żaden problem" powiedziałam- i tak myślałam- naiwna ja- "jak chcesz to będziesz mieć" Problem to jednak był. Lubię wyzwania, ale nie wiedziałam, że zrobienie kołnierzyka to trochę wyższa szkoła. Zagłębiłam się w odmęty mej biblioteki, w odmęty internetu i ... znalazłam. Jeden wzór ze starej książki, a drugi z jakże lubianego Pinterest'a. Robienie to nie wyzwanie. Robótka iście koronkowa, miła i cudowna. Cienki kordonek, cieniutkie szydełko. Tworzyłam pajęczynkę. Fajna sprawa. Acha i szybka! Wyzwaniem było blokowanie. To jest trudna sztuka, którą w pełni jeszcze nie posiadłam. Al...