Przejdź do głównej zawartości

popełniłam tace

Ciekawe czy ktoś rozszyfrował z ostatniego zdjęcia co będzie motywem przewodnim dzisiejszego postu.
Taadaam....

Od pewnego czasu zachwycam się przedmiotami zrobionymi własnoręcznie bądź wyglądającymi na takie. Pomalowanie deski i naklejenie kawałka papieru przecież nie może to być takie trudne!?
Nie jest, jeśli a) ma się ku temu predyspozycje, b) nie jest się żółtodziobem.
Teraz to wiem i ja. Bardzo łatwo przedobrzyć zwłaszcza początkującym. 
 Kupiłam sobie tace. Zwykłe sosnowe. Będę się na nich uczyć decoupagu- tak pomyślałam.

Pierwsza wyszła dziwna, ale do stosowania np. przy obieraniu ziemniaków czy takie tam. Jednak dla mnie była za normalna, więc przemalowałam ją. Teraz wiem, że na ciemnym podkładzie przyklejane serwetki nie wyglądają dobrze. Czeka na kolejne przemalowanie. Jak naprawię to pokażę.
Z kolejną nie dziwaczyłam- no prawie. Teraz wiem, że pod lakierem na bazie rozpuszczalnika klej żółknieje. Jak naprawię to pokażę.
Zostały mi dwie najmniejsze tacki. Skromnie pomalowałam je na biało. Proszę uwierzyć, że tak je chciałam zostawić, ale nie, coś mnie podkusiło i są:





Puste wyglądają tak sobie, więc trzeba coś na nie postawić:







Została jeszcze skrzyneczka i serwetnik. Na razie są białe bo:
1. nie mam pomysłu na motyw,
2. nie chciałabym za bardzo je "schrzanić".

Uważni obserwatorzy zauważą zasłony, które mogą wyglądać "inaczej" - szyłam sama, pierwszy raz, na popsutej starej maszynie. Ale to już zupełnie inna historia.

Dziękuję za odwiedziny. Pa.Pa

Komentarze

  1. MOTYW SERDUSZKA UROCZY- SKROMY, ALE WYSTARCZAJĄCY.POZDRAWIAM!

    OdpowiedzUsuń
  2. W końcu po błędach do celu. Mnie się podobają te tace. Nie są przedobrzone.Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  3. czlowiek uczy sie na błedach :)tace sa bardzo ładne
    pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. Bea- świetnie wyszły Ci te tace. Ale ja w końcu sie nie umiem doczytać jakim sposobem znalazły się te serduszka na nich,hehehe

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki. Serduszka z serwetki. Normalnie prosiły się o przyklejenie :)

      Usuń
  5. swietna taca,stol wyglada tak delikatnie i swiezo

    OdpowiedzUsuń
  6. hihi i ja się przymierzam do takiej roboty "tacowej" ale zawsze coś innego wypadnie :) a teraz to się ciepło robi to już pewnie ogrodowe prace mnie pochłoną ...
    fajnie Ci wyszło :)
    pozdrawiam ciepło
    Marta

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja też do tacek się przymierzam - mam już wydrukowane grafiki :) Piękny motyw wybrałaś. Dzięki za odwiedziny, ja też się tu będę inspirować :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Piękne te tace. I wzór delikatny, taki inny. Super. A to, co na tacach też śliczne:)) Chodzi za mną taki stojaczek na talerze, ale nie rozglądałam się za nim do tej pory. Trochę mnie zachęciłaś:) Czy też kupiłas na All? Pa Pa

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witam, stojaczek zakupiony na www.wobeline.pl, tylko muszę dokupić talerze, bo te co mam są za małe :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wszystkiego Dobrego na Święta !!!!

wiosna

Na półkach Galerii-Splot wygodnie, wygrzewając się na słoneczku ułożyły się wiosenne nowości Pittura   to bogate, bezwstydnie romantyczne barwy zainspirowane malarstwem  (po włosku pittura - malarstwo). I takie nazwy otrzymały odcienie oferowane przez Harding.  Specjalnie dla nich powstały projekty, które oddają zniewalającą piękność barw. Jedna z najpiękniejszych włóczek na świecie. Ecopuno Niesamowicie miękka bawełna ukryta w merino i alpace. Niejednolite barwy w motku pozwalają wyczarować piękną grę kolorów w szalach, swetrach czy czapkach. Cool Cotton   Klasyczna bawełna wzbogacona poliestrem Elite daje gładką, ale rozciągliwą strukturę. Nadaje się na wszelkie wiosenne, letnie wyroby, w tym również dla dzieci.   Collino Linea Pura   Połączenie naturalnych barw bawełny, lnu z wiskozą oraz kolorową nicią poliestrową. Doskonale nadaje się na wyroby letnie. Solo Lino Linea Pura  trendy ekologiczne po

koronki

Zaczęły się od sukienki, ale nie mojej. Imienniczka wstąpiła do pokoju pełna werwy i radości. Widać było, że dziewczyna wypoczęła po Świętach i Sylwestrze. Plotki, ploteczki i tak zupełnie od czapy walnęłam: "nie pomyślałaś by do tej sukienki, w której wyglądasz cudownie, założyć kołnierzyk?" Chwila namysłu: "fajny pomysł, tylko nie mam" "to żaden problem" powiedziałam- i tak myślałam- naiwna ja- "jak chcesz to będziesz mieć" Problem to jednak był. Lubię wyzwania, ale nie wiedziałam, że zrobienie kołnierzyka to trochę wyższa szkoła. Zagłębiłam się w odmęty mej biblioteki, w odmęty internetu i ... znalazłam. Jeden wzór ze starej książki, a drugi z jakże lubianego Pinterest'a. Robienie to nie wyzwanie. Robótka iście koronkowa, miła i cudowna. Cienki kordonek, cieniutkie szydełko. Tworzyłam pajęczynkę. Fajna sprawa. Acha i szybka! Wyzwaniem było blokowanie. To jest trudna sztuka, którą w pełni jeszcze nie posiadłam. Al