"...
Nie nawal. Będziesz miał jeszcze wiele okazji, by nawalić, ale gdy już skończysz szkołę..."
Czytam kolejną książkę, autora który jest wschodzącą gwiazdą Ameryki.
O pierwszej nie napisałam jeszcze nic, bo... nie mogę. Nie poukładałam jej jeszcze w głowie i nie wiem czy kiedykolwiek to zrobię.
Dziś tylko te dwa zdania, które zostały mi w pamięci- wyryły się tak głęboko w głowie, że nie umiem czytać dalej, by nie widzieć tych słów na każdej przewracanej stronie.
To się nazywa pisarz!
Dziś nie powiem skąd ten cytat, podam dopiero gdy dam radę ją skończyć.
Ale, żeby nie było tak ponuro trochę różu na zakończenie.
Właśnie napisałam o tym, że u mnie stokrotki kwitły na trawnikach nawet w grudniu :)
OdpowiedzUsuńcudne !
OdpowiedzUsuńoptymizmem zapachniało :)
OdpowiedzUsuńAż uwierzyć nie mogę! Toż to świat zwariował :P
OdpowiedzUsuńOch matuchno tak bym chciała już żeby była wiosna....Ale czy to możliwe....Buziaki pa....
OdpowiedzUsuńPiękne!! A ja się dziś rozglądałam u siebie po trawniku i nic:))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie
Piękne stokrotki :)) tak po cichutko mam nadzieję,że to wiosna ..i może u mnie tez zakwitną:))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko
Tobie również miłego ! :-))
OdpowiedzUsuńZdecydowanie powiało już wiosną :) Bardzo symaptyczny i optymistyczy post. Pozdrawiam, Ania.
OdpowiedzUsuńPowoli zaczyna się ....WIOSNA:)
OdpowiedzUsuńSynek też zbiera dla mnie stokrotki na spacerze.
Pozdrawiam:)
Stokrotki,takie proste i piekne kwiaty:))
OdpowiedzUsuń